ایام شهادت امام رضا (علیه السلام) بود. چند سالی است به هر طریقی که ممکن است سعی کردهام این ایام را در مشهد باشم. البته سعی به تنهایی کافی نیست، باید دعوت هم صورت گیرد. این بار هم قسمت و توفیق شد که به پابوسی مشرف شوم.
- ۰ نظر
- ۲۶ شهریور ۰۴ ، ۰۰:۱۹
ایام شهادت امام رضا (علیه السلام) بود. چند سالی است به هر طریقی که ممکن است سعی کردهام این ایام را در مشهد باشم. البته سعی به تنهایی کافی نیست، باید دعوت هم صورت گیرد. این بار هم قسمت و توفیق شد که به پابوسی مشرف شوم.
«1»
«جرعهای آب از چشمه خورد و به صورتش زد. پسرش را صدا زد. جوابی نشنید. دوباره صدا زد. باز هم خبری نبود. دوان دوان به سمت تپه حرکت کرد. تپه کوچکی که در بالای آن یک درخت سیب بود و با گلهای رنگانگ پوشیده شده بود. پسرش را صدا میزد و میدوید. در راه چند باری زمین خورد و بلند شد تا بالاخره به بالای تپه و زیر درخت سیب رسید. چشم انداخت و دید پسرش خوابیده و یک سیب در دست دارد. عطر سیب، آن دشت را فرا گرفته بود. غم و غصهاش به شادی تبدیل شد و لبخندی به گوشه لبش نقش بست. ولی وقتی به پای درخت رسید، گویی پسرش غیب شده باشد. هر چه این طرف و آن طرف را گشت اثری از او نبود. هر چه صدا زد فایدهای نداشت....»
معمولاً وقتی صحبت از عقل می شود، اولاً همه خود را عاقل میدانند و کمتر کسی است که بگوید عقل دیگری نسبت به من بیشتر است. ثانیاً عاقل بودن را با سایر ویژگیها نشان میدهند، مثلا کسی که زرنگ است، هوش اقتصادی دارد، هوش ریاضی دارد، هوش هیجانی دارد و... اینها را عاقل حساب میکنند.
امروز روز میلاد مسعود امام رضا (علیهالسلام) است. دوست داشتم که چنین روزی را در مشهد باشم ولی توفیق نبود. در محل کار، پشت میز و سیستم مشغول کار بودم. پنجره باز بود. صدایی از بیرون آمد و فضا را پر کرد: آمدم ای شاه سلامت کنم... با نوای محمد اصفهانی. نمیدانم قبلاً شنیده بودم یا نه. به نظرم قسمتهایی از آن را شنیده بودم. آشنا بود. فایل کامل را دانلود کردم و بارها و بارها و بارها گوش کردم... گویی که خودم را در حرم تصور کردم.
یک بار دیگر توفیق شد که در ایام ماه رجب، زیارت امام رضا (علیهالسلام) نصیبمان شود. سال قبل نیز در همین ایام یعنی از دهم رجب تا سیزدهم رجب مشهد بودم و از امام رضا (علیهالسلام) خواستم که در این ایام همیشه توفیق زیارت باشد؛ چرا که اولاً ماه رجب، ماه زیارت و بخصوص زیارت علی بن موسی الرضا (علیهالسلام) است و ثانیا در این چند روزی که گفتم، دو میلاد خجسته وجود دارد: میلاد جواد الائمه (علیهالسلام) و میلاد امیر المومنین (علیهالسلام). خود حضرت فرمودند که هیچ میلادی پربرکتتر از میلاد فرزند دلبندشان نیست و چه توفیقی از این بالاتر که در این ایام زائر مشهد الرضا باشیم. الحمدلله رب العالمین.
یکی از روایتهایی که شاید زیاد شنیده باشیم و هر بار که میشنویم از یک طرف حس خوبی به ما میدهد و از طرف دیگر یادآور یک هشدار به ما میشود، روایتی است که در ادامه مرور میکنیم:
حسن بن جهم میگوید: به حضرت ابیالحسن (امام رضا یا امام کاظم علیهما سلام) عرض کردم:
این عکس را در اولین سفر متأهلی که به مشهد رفتم، گرفتم. در آخرین لحظاتی که در حرم بودم، هنگام وداع، خودم را در کنار این در یافتم. گویی که خودم را و حتی همسرم را در همین حرم پیدا کردم.