اردیبهشت وقت سفر به طبیعت است؛ به خصوص اگر بعد از ماه رمضان باشد، لذت دیگری دارد. مقصد ما چشمه سفید (اطراف اصفهان) بود. مسیری طولانی و البته پر پیچ و خم. از جاده چالوس هم خطرناک‌تر بود. حیف که چون راننده بودم، نتوانستم از مسیر عکس بگیرم. در بین راه، به مزرعه لاله‌های واژگون رسیدیم و به بهانه استراحت توقف کوتاهی داشتیم و همان جا این عکس‌های زیبا گرفته شد.
امروز کمی زودتر از بقیه روزها به دانشگاه رسیدم. دلم خیلی گرفته بود. هنوز فرصت داشتم. خیابان را عوض کردم و به سمت شهدای گمنام دانشگاه رفتم. کسی آنجا نبود. مشغول شدم: بسم الله الرحمن الرحیم، الحمدلله رب العالمین ...
یک ربع به امتحان مونده بود. برف سنگینی همه جا را سفید پوش کرده بود. مشغول مرور کردن خلاصه‌ها بودم و به سرعت به سمت محل آزمون‌ها در حال قدم زدن بودم. مرتب با خودم گفتم که عجب مناظر قشنگی... حیف است که عکس نگیرم. از طرف دیگر گفتم عکس بماند برای بعد از امتحان!
این عکس را در اولین سفر متأهلی که به مشهد رفتم، گرفتم. در آخرین لحظاتی که در حرم بودم، هنگام وداع، خودم را در کنار این در یافتم. گویی که خودم را و حتی همسرم را در همین حرم پیدا کردم.
