قبلا گفته بودم که در انتخاب فیلم سخت­گیر هستم. این فیلم را دکتر معرفی کرد. البته اولش هم این نکته را گفت که ممکن است ده دقیقه اول کمی از دیدن ادامه آن پشیمان شوی ولی تا ده دقیقه دوام بیاور و آن را ادامه بده و بهت قول می­دهم که بعد از آن دیگر چشم از آن برنداری... همین طور هم شد. با اینکه یک فیلم سیاه و سفید، طولانی و همه در یک اتاق بودند ولی خیلی جالب بود. در ادامه به بررسی این فیلم و درس­ها و نکات آن پرداخته خواهد شد.

امروز برای خرید شیرینی به یک قنادی رفتم. برای پرداخت در صف ایستادم. انتظار در صف‌ها فرصتی است برای فکر کردن و دقت به جزئیات اطراف. در همین حین، نگاهم به دیوار آن طرف فروشگاه افتاد. تابلویی کوچک، اما پرمفهوم آنجا بود. روی تابلو نوشته‌ای توجه‌ام را به خود جلب کرد: