حمد و ستایش می‌کنم خدایی را که کسی نمی‌تواند مانع بخشش او شود. امانت‌ها نزد او ضایع نمی‌شود. هر کس که ناله کند، بر او رحم می‌کند. فرستنده سودها، شنونده دعاها، دورکننده نگرانی‌هاست. پس معبودی جز او نیست و چیزی با او برابری نمی‌کند. او شنوا و بینا و مهربان و آگاه و بر هر کاری تواناست.

خدایا امروز به سوی تو مشتاقانه آمده‌ام. اقرار می‌کنم که تو پروردگار منی و بازگشت من به سوی توست. از همان اول که اصلا چیزی نبودم، نعمت‌هایت را به سوی من فرستادی... مرا از خاک آفریدی و... تا جایی که همه نعمت‌ها را بر من کامل کردی و همه بلاها را از من دور کردی. نادانی و گستاخی‌ام مانع تو نشد و باز هم ادامه دادی.

اگر تو را بخوانم،‌ جوابم می‌دهی،‌ اگر چیزی بخواهم، عطا می‌کنی، اگر حرف‌هایت را گوش کنم، از من تشکر می‌کند و اگر از تو به خاطر نعمت‌هایت شکرگزاری کنم،‌ بر نعمت‌هایم اضافه می‌کنی...

خدایا کدام یک از نعمت ‌هایت را بشمارم و از آن یاد کنم؟ در حالی که این نعمت‌ها از شماره خارج است و کار من و هیچ کس دیگر نیست...
خدایا من با تمام وجود به تو ایمان دارم؛ با یکتاپرستی صادقانه‌ام، با اندیشه‌ها و خیالات پنهانی و درونی‌ام، با آویزه‌های راه‌های نور چشمم، با چین‌های روی پیشانی‌ام، با روزنه‌های راه نفسم و پره‌های نرمه تیغه بینی‌ام، با حفره‌های پرده شنوایی‌ام، با دو لبم و حرکت‌های سخن زبانم، با جای فرورفتگی سقف دهان و آرواره‌ام و محل روئیدن دندان‌هایم، با مغز سرم، با رگ‌های طولانی گردنم، با قفسه سینه‌ام، با شاهرگم، با آویخته‌های پرده دلم،‌ با تمام غضروف‌های دنده‌هایم، با پیوستگی پاهایم و اطراف انگشتانم، با گوشتم و خونم و مویم و پوستم و عصبم و نایم و استخوانم و مغزم و رگ‌هایم و تمام اعضایم، با تمام این‌ها گواهی می‌دهم که اگر بخواهم یک روزی شکر یکی از نعمت‌‌هایت را به جا آورم،‌ توانایی‌اش را ندارم... مگر اینکه خودت بر من منت نهای تا شکر آن نعمت را انجام دهم که برای همین منت نیز باید شکری انجام دهم، سپاسگزاری دائم و نو...
آری، اگر من و همه شمارش‌گران بخواهیم نعمت‌هایت را بشماریم،‌ هرگز نمی‌توانیم..
 ﴿وَ إِنْ تَعُدُّوا نِعْمَةَ اللّٰهِ لاٰ تُحْصُوهٰا﴾؛

خدایا من را طوری قرار بده که از تو بترسم گویا تو را می‌بینم. خدایا طوری باشم که بر آنچه تو تاخیر انداخته‌ای شتابان نباشم و تاخیر آنچه که تو پیش انداخته‌ای را آرزو نکنم.
خدایا بی‌نیازی را در روحم، یقین را در دلم، اخلاص را در عملم، نور را در چشمانم، بصیرت را در دینم قرار بده. 
خدایا گرفتاری‌ام را برطرف کن. خطاهایم را بپوشان. شیطان را از من دور کن. بدهکاری‌ام را ادا کن و برایم در آخرت و دنیا درجه و مرتبه‌ای والا قرار بده.

خدایا تو را ستایش که مرا آفریدی. صورتم را نیکو نمودی، به من احسان کردی، سلامتی و تندرستی را برایم قرار دادی، از من محافظت کردی، مرا موفق نمودی، بر من نعمت بخشیدی، راهنمایی‌ام کردی، از هر خیری به من عطا کردی، بهترین‌ها را به من خوراندی و نوشاندی، بی‌نیازم ساختی، یاری‌ام کردی، توانمندی‌ام دادی، مرا پوشاندی.... خدایا بر محمد و خاندانش درود و صلوات بفرست و مرا بر بلاهای روزگار و حوادث شبانه روز یاری ده و از هراس‌ها و نگرانی‌های دنیوری و گرفتاری‌های اخروی رهایم کن.

خدایا در آنچه به من نصیب کرده‌ای، برکت قرار بده. پیش خودم مرا خوار کن و پیش دیدگان مردم مرا بزرگ کن و از شر جن و انس سالمم بدار. با واسطه گناهانم رسوایم نکن. مرا از نعمت‌هایت محروم نکن [مرا از نعمت زیارت کربلا محروم نکن] مرا به غیر از خودت وامگذار [من کسی را جز تو نمی‌شناسم، در خانه دیگری را سراغ ندارم، با بقیه کاری ندارم، امور من فقط به دست خودت باشد، به من رحم کن]

ای ذخیره من در تمام سختی‌ها، ای همراهم در تنهایی‌ها، ای فریادرسم در گرفتاری‌ها،‌ ای خدای من و خدای پدرانم ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و پروردگار جبرائیل و میکاییل و اسرافیل و پروردگار محمّد خاتم پیامبران و اهل‌بیت برگزیده‌اش و نازل‌کننده تورات و انجیل و زبور و قرآن و نازل‌کننده کهیعص و طه و یس و قرآن حکیم؛

تو پناهگاه منی زمانی که همه راه‌ها به بن‌بست بخورد و زمین با همه پهناوری‌اش بر من تنگ شود. اگر رحمت تو نبود،‌ تا الان من هلاک شده بودم. اگر پرده‌پوشی‌ات نبود،‌ تا الان من در بین همه رسوا شده بودم، اگر یاری تو نبود، تا الان من شکست خورده بودم. 

ای آماده‌کننده کاروان برای نجات یوسف در سرزمین بی‌آب و گیاه و خارج‌کننده‌اش از چاه و قراردهنده‌اش بر تخت پادشاهی پس از دوره بندگی‌
ای برگرداننده یوسف به نزد یعقوب پس از آنکه دو چشمش از اندوه نابینا شد و دلش آکنده از غم بود
ای برطرف‌کننده بدحالی و گرفتاری از ایوب
 ای گیرنده دست‌های ابراهیم از بریدن سر فرزندش، پس از سنّ پیری و به پایان آمدن عمرش
ای که دعای زکرّیا را اجابت کرد و یحیی را به او بخشید و او را بی‌کس و تنها وا نگذاشت
ای که یونس را از دل ماهی در آورد
ای که دریا را برای بنی اسراییل شکافت و آنان را نجات داد و فرعون و لشگریانش را از غرق شدگان قرار داد
ای آن‌که ساحران روزگار موسی را از ورطه هلاکت رهانید،
ای خدا،‌ ای پروردگار، برای تو همتایی نیست...

شکرگزاری‌ام برای تو کم است ولی محرومم نکردی
خطاهایم بزرگ است ولی رسوایم نکردی
مرا بر نافرمانی‌ها و گناهان دیدی ولی بین مردم مشهور نکردی
در خردسالی حفظم کردی و در بزرگسالی رزقم دادی...
تو به من خیر و احسان کردی ولی من در جواب بدی و نافرمانی کردم

ای سرور من، تویی کسی که عطا کردی، نعمت دادی، نیکی کردی، افزون نمودی،‌ کامل کردی، روزی دادی، موفق نمودی، بی‌نیاز کردی، ثروت بخشیدی، پناه دادی، کفایت نمودی، راهنمایی فرمودی، حفظ کردی، پرده‌پوشی نمودی، آمرزیدی،‌ نادیده گرفتی، قدرت دادی، توانمندی بخشیدی، کمک کردی، حمایت فرمودی، نصرت دادی،‌ شفا بخشیدی، سلامتی دادی....
اما من چه کردم؟ بد کردم، خطا کردم، قصد گناه داشتم،‌ نادانی کردم، غفلت ورزیدم، اشتباه کردم، به غیر از تو اعتماد کردم، در گناه اصرار داشتم، هی وعده کردم و هی وعده شکستم... الان به نعمت‌هایت اعتراف می‌کنم و به گناهانم اقرار می‌کنم،‌ پس بیا و مرا ببخش. ای کسی که گناهان بندگانش به او ضرر و زیانی نرساند و از طاعت آنان بی‌نیاز است... تو را سپاس ای معبود من...

ای مولای من چگونه با تو روبه‌رو شوم؟ با گوشم یا چشمانم یا زبانم یا دستم یا پایم؟ آیا همه اینها نعمت‌های تو نزد من نیست؟ و من با همه این‌ها معصیت تو را کردم... الان آمده‌ام در خانه‌ات و روبه‌روی تو هستم در حالی که خوار و ذلیل و فروتن و کوچکم... نه آبرویی برایم مانده تا عذرخواهی کنم،‌ نه نیرویی مانده تا یاری بخواهم و نه دلیلی که بخواهم این بار هم عذر و بهانه بیاورم...

خدایا بیچارگان را پاسخ می‌دهی و بدی را برطرف می‌کنی و به فریاد گرفتاران می‌رسی و بیماران را درمان می‌کنی و تهیدست را بی‌نیاز می‌گردانی و شکست را جبران می‌نمایی و به خردسالان رحم می‌کنی و به بزرگ‌سالان کمک می‌دهی، جز تو پشتیبانی نیست
بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و در این لحظه بهترین چیزی که می‌توانی را بر من عطا کن...
یَا رَحْمٰنَ الدُّنْیا وَالْآخِرَةِ وَرَحِیمَهُما

ای مهربان‌ترین مهربانان برای ما در این لحظه از هر خیری نصیبی که میان بندگانت تقسیم می‌کنی و نوری که با آن هدایت می‌نمایی و رحمتی که می‌گسترانی و برکتی که فرو می‌فرستی و تندرستی و عافیتی که بر اندام حیات بندگان می‌پوشانی و رزقی که می‌گسترانی قرار بده...

خدایا در این وقت ما را از کسانی قرار ده که از تو درخواست کردند و تو به آنان عطا فرمودی و تو را شکر نمودند پس بر آنان افزودی و به‌سویت بازگشتند و آنان را پذیرفتی و به‌سوی تو از همه گناهانشان بیزاری جستند پس همه گناهانشان را آمرزیدی. یَا ذَا الْجَلالِ وَالْإِکْرامِ 

ترجمه آزاد از فرازهای دعای امام حسین (علیه‌السلام) در روز عرفه