خدایا! ای کسی که اگر عطا و بخشش کنی، پشیمان نمی‌شوی
و اگر عطا کنی، بدون منت می‌بخشی و اگر منع کنی، بر پایه تجاوز و ظلم نیست
اگر کسی این عطا و بخششت را سپاسگزاری کند، به او پاداش می‌دهی در حالی که این شکرگزاری را خودت به او الهام کردی و توانش را خودت به او دادی
و اگر کسی تو را ستایش کند، برایش تلافی و جبران می‌کنی در صورتی که ستایش کردنت را خودت به او آموخته‌ای
پرده پوشی می‌کنی بر کسی که اگر می‌خواستی می‌توانستی رسوایش کنی و آبرویش را ببری
جود و کرم می‌کنی بر کسی که اگر می‌خواستی می‌توانستی از لطف و کرم او را محروم کنی
در حالی که هر دوی اینها سزاوار رسوایی و منع از لطف هستند، اما تو چنین نمی‌کنی. چون تمام کارهایت بر پایه لطف و احسان است…
خدا یا تو ماه رمضان را برای ما قرار دادی. ماهی که از همه ماه‌ها آن را برتر ساختی و از میان همه اوقات سال آن را برتری دادی؛ به خاطر آنکه قرآن و نور را در آن نازل کردی و ایمان را در آن چند برابر قرار دادی و روزه گرفتن را در آن واجب کردی و به شب زنده داری در آن تشویق فرمودی و شب قدر را که از هزار شب بهتر است، در آن قرار دادی و آن را بزرگ داشتی…سپس ما را به خاطر ماه رمضان بر دیگر امت‌ها برتری دادی.
پس به فرمان تو روزه گرفتیم و شبش را به یاری خودت به عبادت برخاستیم در حالی که توفیق خودت بود. خودت ما را در این ماه در معرض رحمتت قرار دادی…
ماه تو در این ۳۰ روز با ما مصاحبت پسندیده و نیکویی داشت، رفیق خوبی بود، سود زیادی به ما داد و اکنون هنگام پایان یافتن مدتش و کامل شدن روزهایش می‌خواهد از ما جدا شود…
پس ما با او وداع می‌کنیم… اما چگونه؟ وداع کسی که دوری و هجرانش خیلی برای ما سخت و غم‌انگیز است و رفتن او ما را وحشت زده کرده است… پس اینطور می‌گوییم: خدانگهدار ای بزرگ‌ترین ماه خدا و ای عید دوستان خدا… ( فَنَحْنُ قَائِلُونَ السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا شَهْرَ اللَّهِ الْأَکْبَرَ ، وَ یَا عِیدَ أَوْلِیَائِهِ .)
خدانگهدار ای کسی که گرامی‌ترین همنشین بودی، بهترین ماه در ایام و ساعات بودی
خدانگهدار ای ماهی که در تو آرزوها و حاجات به برآورده شدن نزدیک‌تر بود
خدانگهدار ای رفیقی که تا وقتی بودی مقام و منزلتت خیلی بزرگ بود و در هنگام رفتن، فقدان و دوری تو بر ما دردناک و گران و رنج‌آور است…
خدانگهدار ای همدمی که چون به ما رو می‌کردی، با تو انس می‌گرفتیم و شاد و مسرور می‌شدیم و حالا که می‌خواهی بروی، دل‌های ما به درد آمده است…
خدانگهدار ای همسایه‌ای که قلب‌هایمان در تو نرم شده بود و گناهانمان کم شده بود…
خدانگهدار که تو ما را در مبارزه با شیطان یاری دادی و رفیقی بودی که راه‌های احسان و خوبی را بر ما هموار و آسان ساختی…
خدانگهدار ای ماه خدا که چه بسیارند آزادشدگان خدا در تو و چه خوشبخت است کسی که در این ماه احترامت را رعایت کرد
خدانگهدار ای بهترین ماه، چه بسیار گناهان را که نیست و نابود کردی و چه بسیار عیب‌هایی که از ما پوشاندی و ما را بین بندگان خدا رسوا نکردی
چقدر برای گناهکاران طولانی بودی و چقدر برای قلوب اهل ایمان باهیبت بودی
خدانگهدار ای ماهی که همه زمان‌ها قدرت رقابت با تو را ندارند، ماهی که نسبت به هر کاری مایه سلامتی بودی
خدانگهدار که تو با برکات بر ما وارد شدی و چرک و پلیدی‌های گناهان را از تن رنجور و خسته ما شستی
خدانگهدار که قبل از آمدنت خواستارت بودیم و قبل از رفتنت اندوهگین شدیم
چه بدی‌هایی که به خاطر تو از ما برطرف شد و چه خوبی‌هایی که به وسیله تو بر ما نازل شد…
خدانگهدار ای ماه فضیلت‌ها که دیگر از آن محروم شدیم و برکات گذشته‌ات دیگر از ما گرفته شد
خدایا ما اهل این ماهیم که به خاطر آن به شرافت و بزرگی بخشیدی و با لطف و احسانت بر انجام اعمال این ماه ما را کمک کردی و موفق فرمودی. تو صاحب اختیار مایی و ما به توفیق تو با همه کوتاهی‌ها و کم‌کاری‌هایی که در این ماه داشتیم، عهده‌دار روزه‌ها و شب‌زنده‌داری‌ها شدیم و تازه توانستیم اندکی از بسیار را به جا آوریم…
خدایا شکر و سپاس تو را می‌گوییم؛
در حالی که به بدی‌هایمان اقرار می‌کنیم
در حالی که به ضایع کردن ماه رمضان معترفیم
در حالی که به تباه کردن اعمالمان آگاهیم
و با وجود این، در دل‌هایمان یک پشیمانی همیشگی است و در زبانمان عذرخواهی صادقانه قرار دارد
بر این اساس، در برابر تقصیر و کم‌کاری ما در این ماه، پاداشی عنایت کن از پرتو آن پاداشت، فضیلتی را که دلخواه ما در این ماه است، به دست آوریم…
ببخش که در ادای حقت کوتاهی کردیم، عذرخواهیم…
ما را به ماه رمضان بعدی برسان…
و چون ما را به آن رساندی بر انجام آن کارهایی که شایسته توست و تو با آنها خشنود می‌شوی، یاری‌مان کن…
خدایا هر گونه لغزشی که در این ماه رمضان از ما سر زد، از گناه کوچک گرفته تا گناه بزرگ، از خطای عمدی گرفته تا اشتباهی که طور سهوی انجام دادیم، با پرده پوشی‌ات آن را بپوشان و از ما بگذر و آنها را ببخش… مبادا آن را در برابر نگاه بدخواهان قرار دهی تا زبان طعنه به ما باز کنند و ما رسوا شویم
خدایا! بر محمّد و آلش درود فرست و مصیبت از دست رفتن رمضانمان را جبران کن و روز عید و فطرمان را بر ما مبارک فرما و آن را از بهترین روزهایی که بر ما گذشته قرار ده…
خدایا همین طور که این ماه گذشت، تو هم از خطاهای ما بگذر؛ همین طور که این ماه خارج شد، تو هم ما را از گناهانمان خارج کن و ما را از خوشبخت‌ترین اهل این ماه و پرنصیب‌ترین آنان قرار بده…
خدایا به ما همان چیزی را ببخش و عطا کن که به کسی می‌دهی که حق تو را در این ماه رعایت کرد و اعمال شایسته انجام داد و از گناهان به طور کامل پرهیز کرد و با عمل خالص به تو تقرب جست و خشنودی تو را فراهم ساخت… مسلماً جود و احسانت با این کار کم نمی‌شود و از خزائنت چیزی کاهش نمی‌یابد بلکه افزون می‌شود… و قطعا! عطای تو، عطایی است گوارا…
خدایا! در روز فطرمان‌که آن را برای مؤمنین عید و سرور قرار دادی؛ به درگاهت از هر گناهی که مرتکب شدیم، یا کار زشتی که از پیش فرستادیم، یا اندیشۀ بدی که در باطنمان پنهان داشتیم، توبه می‌کنیم؛ توبۀ کسی که خیال بازگشت به گناه را ندارد؛ توبه‌ای خالص؛ پس آن را از ما بپذیر و از ما خشنود باش و ما را بر آن توبه ثابت قدم دار.
خدایا! از همۀ پدران و مادران و اهل دینمان بگذر؛ چه آنان که درگذشته‌اند و چه آنها که تا روز قیامت خواهند آمد.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ نَبِیِّنَا وَ آلِهِ کَمَا صَلَّیْتَ عَلَى مَلَائِکَتِکَ الْمُقَرَّبِینَ ، وَ صَلِّ عَلَیْهِ وَ آلِهِ کَمَا صَلَّیْتَ عَلَى أَنْبِیَائِکَ الْمُرْسَلِینَ ، وَ صَلِّ عَلَیْهِ وَ آلِهِ کَمَا صَلَّیْتَ عَلَى عِبَادِکَ الصَّالِحِینَ ، وَ أَفْضَلَ مِنْ ذَلِکَ یَا رَبَّ الْعَالَمِینَ
در این ماه کمی برای تو نوشتم، قبول کن:
شاید دوست نداری صدای مرا بشنوی
ترجمه آزاد از فرازهای دعای چهل و پنجم صحیفه سجادیه (وداع با ماه مبارک رمضان)
دیدگاه‌ها
هیچ نظری هنوز ثبت نشده است.